L'amor

L'amor ye una brecha nes muries, una puerta rota
que nun vuelve a cruciar aquel que per ella entra.
L'amor vende l'arguyosa fortaleza del corazón al destín.
Avergóñense los qu'amen ensin ser amaos. Pero mesmo
cuando dos boques, sedienta la una de otra, sacien la so ansia
y escaezse l'agonia, y cálmase'l lloru
de los corazones creyibles, que resuena nel cielu,
esos nun faen más que tomar
los sos probes suaños en brazos, y dormir
caún na so nueche solitaria, caún con una pantasma.
Dalgunos comparten esa nueche. Pero saben que l'amor esfrez,
faise falsu y apagáu, hasta que'l so dulzor desapaez.
L'estelamientu yá nun s'alcuentra nuna mano o hombru,
sino qu'escurez, y muerre besu a besu.
Too esto ye l'amor, y tou amor nun ye más qu'esto.



Rupert Brooke (1887-1915)
(Versión d'Héctor Blanco)