Colos años
ún vuélvese irascible.
Ye mentira que'l tiempu
lime les aristes de la vida.
Colos años duelen más
les palabres qu'un amigu
diz a destiempu, a traición,
cuando menos esperábemos
oyeles nesa voz
que n'otru tiempu sonaba
a modu, al nuestru pasu.
Cada fallu inesperáu
manca más, fiende
más sentir de quien tuvimos
n'apreciu l'acentu d'un desterciu o un olvidu.
Non, el tiempu
nun lima les aristes
de lo vivío
cáldiales
agúzales
fai cuchiella firiente
de lo qu'enantes fue mano compañera
en costín.
El tiempu.
Nun teníemos que'habelu dexao
correr tan apriesa.
Pablo Antón Marín Estrada (Otra edá)
No hay comentarios:
Publicar un comentario