Orielles d'otres nueches nesta nueche

Faígome vieyu, escaezo nos caminos
la semeya del Valle; xuego
colos tos xuegos tremaos
n’otru tiempu, naquellos díes
onde yeres la Xana prometida
del Paraísu míu, güei viaxante
de la Ná.
Otros enfotos allumen el maxín,
nin los besos del agua
nin les lluces que faigo coles manes,
nin el ríu de mio infancia, puen escosar
les coraes del guah.e que te vio, colos güeyos
xiblando a orielles d’otra nueche cabera.
Y la lluna, nesta nueche, media la solombra
de los tos brazos.
Orielles de tristura semen mios llabios dolíos;
orielles d’otres nueches urxen nes alcordanzes.


(Lletres asturianes, 20, mayu 1986)